“Yok Sayılan”

Susmak çoğu zaman “korunmak” amacıyla geliştirilmiş bir savunmadır.

Dile getiremediğimiz duygular, düşünceler yokmuş gibi davranmak ya da varlığını inkâr etmekle biraz daha derine gömülür.

Bu da gerçek benliğimizin içeride sessizce hapsolmasına yol açar.

Oysa benliğin görünmeyen bu parçası, varlığını hissettirebilmek için çoğu zaman sessizlikten taşar.

Onu fark etmek, kabul etmek ve konuşmasına izin vermek; kendimize açtığımız en özgürleştirici alanlardan biridir.